از بابي گري تا بهايي گري

مشخصات كتاب

عنوان : از بابي گري تا بهايي گري

پديدآورندگان : عزالدين رضانژاد(پديدآور)

نوع : متن

جنس : مقاله

الكترونيكي

زبان : فارسي

صاحب محتوا : موسسه فرهنگي و اطلاع رساني تبيان

توصيفگر : باب

بهاييت

فتنه باب

وضعيت نشر : قم: موسسه فرهنگي و اطلاع رساني تبيان، 1387

ويرايش : -

خلاصه :

مخاطب :

يادداشت : ,ملزومات سيستم: ويندوز 98+ ؛ با پشتيباني متون عربي؛ + IE6شيوه دسترسي: شبكه جهاني وبعنوان از روي صفحه نمايش عنوانداده هاي الكترونيكي

منشأ مقاله: نشريه انتظار، شماره 10، (دي 1382): ص 271 - 288

شناسه : oai:tebyan.net/6242

تاريخ ايجاد ركورد : 1387/12/3

تاريخ تغيير ركورد : 1387/12/3

تاريخ ثبت : 1389/6/28

قيمت شيء ديجيتال : رايگان

مقدمه

در بخش هاي پيشين اين سلسله نوشتار در موضوع فرقه هاي انحرافي، از ادّعاهاي واهي «بابيّت»، زمينه ها و اعتقادات اين فرقه، و مهم ترين نكات انحرافي آن درباره مهدويت و ادّعاي دروغين رسالت و نبوت - مطالبي آمده بود. علاوه بر آن، ضمن معرفي كتاب شناسي نقد بابيّت، از چگونگي سوء استفاده از عنوان مقدّس «باب» سخن به ميان آمد. اينك ادامه جريان بابيّت و پيدايش مسلك جديدي به نام «بهائيت» و نقش استعمار در حمايت از آن به اجمال پي گرفته مي شود.

سوء استفاده از آموزه هاي مهدويت

«مهدويت» اعتقادي سازنده، متكامل و اميدبخش بود كه پيامبر اسلام(ص) به نقل فريقين ويژگي هاي آن را بيان فرمود و امّت را به انتظار آن ترغيب فرمود. در طول تاريخ مسلمانان، همواره برخي از افراد بيماردل، جاهل و هوا پرست از اين آموزه هاي آموزنده، سوء استفاده كردند و با اين هدف به ادّعاهاي واهي پرداختند. وقتي كه علي محمد شيرازي در سال 1260ق خود را «قائم منتظر» خواند، ظاهراً نخستين گروندگان به او را - عدّه اي از - شيخيان متعصّبي تشكيل مي دادند كه بنابر آموزه هاي سيدكاظم رشتي منتظر ظهور امام بودند؛ [1] كساني مانند ملاحسين بشرويه اي كه در مسجد كوفه در انتظار ظهور اعتكاف گزيده بود و چون خبر به او رسيد، نزد علي محمد رفت و با او گفت و گو كرد و دعويش را پذيرفت. علي محمد نيز او را «باب» خواند و براي دعوت به خراسان فرستاد تا مردم را گرد آورد و با درفش هاي سياه خروج كنند!!! علي محمد خود نيز براي اين كه به مقتضاي حديثي كه مي گويد: امام زمان(ع) از مكّه ظهور خواهد كرد و يارانش